Andrzej Dragan, fizyk kwantowy i fotograf. Autor książki: „Niezwykle szczególna teoria względności” i założyciel studia, które w 2015 roku wyprodukowało teledysk zespołu Behemoth. Fotografował Davida Lynch`a, Jana Peszka, Jerzego Urbana i Kubę Wojewódzkiego. O jego zdjęciach czytamy, że „szokujące”, „ prowokujące”, „kontrowersyjne”. – Potrzebowałem odskoczni od nauki, fotografia świetnie się się do tego nadaje, bo tam intelekt jest zbędny. Ktoś może być bardzo wrażliwym, ale przygłupim, a do tego być świetnym fotografem. Inna sprawa, że naukowcy potrafią być kompletnie niewrażliwi i społecznie upośledzeni – powiedział kiedyś.
Monika Cichoszewska, która w Żorach prezentuje swoje świetliste ambrotypy i Kaja Rata z „Kajnikaj” – jednego z wielu niewielkich miast, z których przecież większość z nas. Autorka zdjęcia „pierwszego kota na księżycu” i fantastycznej fotograficznej opowieści o tym, jak słynna Łajka wraca do domu.
Krzysztof Szewczyk, badacz zjawiska wstrząsów sejsmicznych, których przyczyną jest eksploatacja surowców naturalnych, ze swoim fotograficznym przeczuciem, że „pokłady” i „wstrząsy” występują nie tylko w świecie geologii, monitorowanym przez urządzenia optyczne i sejsmografy; i Karolina Wojtas, w której „Przebogatej faunie tutejszej okolicy” – zbyt dużo motyli i kwiatów, by starczyło miejsca dla naukowców.
Zaproszenie do udziału w Festiwalu przyjął Haruhisa Terasaki. Ma 67 lat i mieszka w Tokio. Stworzył własną unikalną metodę obrazowania. Najczęściej fotografuje róże, ale za to jak!
Nie mam wątpliwości, że żyjemy w systemie, który nas kontroluje – twierdzi Tomasz Wysocki. – System kontroluje nas wszystkich, ale dla każdego z nas jest czymś innym – dodaje. Strasznie to brzmi, ale zdjęcia, które pokazuje w Żorach, potrafią być urzekające.
Niepokojące przeczucia towarzyszą też pracom Yulii Krivich, która raczej nie ucieka od rzeczywistości. Lecz cóż to znaczy „rzeczywistość”, jeśli „Zuchwałość i Młodość”, to nazwa chuligańskiej bandy na Ukrainie.
Wraz z Mariuszem Foreckim, gości na Festiwalu „Człowiek w ciemnych okularach”. Ten ikoniczny wizerunek znany jest w całej współczesnej Rosji, podobnie, jak w świecie fotografii rozpoznawalne są zdjęcia Foreckiego. Tę jedną z najpiękniejszych książek fotograficznych warto zobaczyć na wystawie głównej Festiwalu. Autor – obecny na wernisażu, урррааа!
Katarzyna Sagatowska, jurorka wielu konkursów fotograficznych, oczekuje od ich uczestników „szczerych opowieści, w których treść i forma tworzą klarowną całość”. W Żorach, opowiada o „Polskim sumo”. Trzeba być odważnym, by podejść do takiego tematu. Fizyczność zahaczająca o fizjologię – zdumiewające, że podeszła do niej kobieta – czytamy w katalogu wystawy w MOCAK-u.
Rafał Kalinowski, który robi zdjęcia w klatkach schodowych: ludzie wchodzą po schodach i schodzą, wracają do domu, ruszają w świat, tak przechodzą sobie, nie ma ich, takie przejścia na zdjęciach Kalinowskiego.
Paweł Jaszczuk, którego w jednym z wywiadów, dziennikarz zapytał o to, czy Jego zdjęcia są prawdą, czy jedynie blisko prawdy? Na co autor, którego prace wisiały obok zdjęć Nobuyoshiego Arakiego, odpowiada: Najczystszą prawdą jaką możesz sobie wyobrazić. Byłem tam, widziałem na własne oczy.
A, czy oczom wierzyć czy nie wierzyć? Odpowiedź zna być może Joanna Kinowska – historyk sztuki specjalizujący się w fotografii, wykładowczyni i recenzentka, m.in. Miesiąca Fotografii w Krakowie i współorganizatorka konkursu: Fotograficzna Publikacja Roku.
Joanna Cyganek
