Ewa Rubinstein
wystawa
od 1 października do 26 października
16 pazdziernika 17.30 – spotkanie z autorką
Muzeum Ognia, ul. Katowicka 3
W fotografiach Ewy Rubinstein ,znaleźć można to, co stanowi o życiu, śmierci i miłości, nadziei, oczekiwaniu, macierzyństwie, samotności i zwątpieniu. Dostrzeżemy wiele uchylonych, oczekujących drzwi, okien, ledwie opuszczonych i jeszcze ciepłych łóżek, luster odbijających świat zamieniony stronami. Wypowiada się jedynie w swoim własnym imieniu, choć mówi o sprawach uniwersalnych: ponad, poza, a może nawet przedczasowych. Osobność jej twórczości – przez swą unikalność – czyni ją świątynią wewnętrznej prawdy, o której istnieniu ciemne siły nie mają bladego pojęcia, bo w te przestrzenie prywatności nie miały, nie mają i nigdy nie będą miały odwagi wstąpić.
Swymi fotografiami uchyla drzwi do intymności, ale nigdy w nią nie ingeruje. Widać to wyraźnie na zdjęciach aktów – pełnych finezji, godności. To nie nagość jest ich głównym tematem, ale bliskość, dyskrecja i szczerość.
Artystka gra światłem: na jednej z fotografii ostre słońce maluje na schodach wzory przypominające klawisze fortepianu, na innej światło miękko wpada do mieszkania niczym wyczekiwany gość albo wręcz przeciwnie – zawłaszcza przestrzeń.
Jej fotografie wywołują dreszcze. Szczególnie te bezosobowe, opuszczone wnętrza, gdzie jedynym śladem obecności człowieka jest odsunięte krzesło, uchylone okno lub popielniczka na stole. Zdjęcia Rubinstein są ascetyczne, a ich surowość łagodzą odcienie szarości. Ewa Rubinstein traktuje fotografie jak sny na jawie, nieocenzurowane i niezapomniane. Nie znikają zaraz po przebudzeniu, ale trwają i zależą tylko od śniącego.
Ewa Rubinstein /USA/, fotografka, w młodości tancerka i aktorka. Urodziła się w Buenos Aires w Argentynie w 1933 roku. Właśnie jej ojciec, genialny pianista, odbywał tournée po Ameryce Południowej i podróżował z żoną Aniela z Młynarskich Rubinstein, córką Emila Młynarskiego, znanego skrzypka i kompozytora, dyrygenta, dyrektora Opery Warszawskiej. Do wybuchu II WŚ mieszkała z rodzicami i bratem w Paryżu. W 1939 rodzice małej Ewy postanowili emigrować do Stanów Zjednoczonych. Najpierw zamieszkali w Nowym Jorku, a później w Los Angeles w Beverly Hills. Młoda Ewa uczyła się baletu w Nowym Jorku, a później występowała również jako aktorka w teatrze na Broadwayu. Artystycznemu rozwojowi autorki sprzyjała twórcza atmosfera rodzinnego domu. Jej matka, jako osoba bardzo towarzyska i posługująca się wieloma językami, stworzyła dom, w którym bywały największe hollywoodzkie gwiazdy. Wśród gości Rubinsteinów byli: Charlie Chaplin, Grace Kelly czy Cary Grant. Studiowała w Scripps College i na Wydziale Teatralnym Uniwersytetu Kalifornijskiego.
Profesjonalnie zajęła się fotografią dopiero w 1967 roku. Była już po rozwodzie z mężem pastorem i obrońcą praw człowieka Williamen Sloanem Coffinem Jr. Zaczęła zajmować się fotografią, początkowo komercyjną. Uczyła się jej u Saena Kernana, następnie studiowała u Lisette Model, Jima Hughesa, Kena Heymana i Diane Arbus. Zajmowała się fotografią portretową i dokumentalną. Rozpoczęła współpracę z wydawnictwami i czasopismami, tworzyła fotografie dla magazynu "Vogue", publikowała w Europie, Stanach Zjednoczonych i Ameryce Południowej. W swoim dorobku ma ponad 100 indywidualnych wystaw fotograficznych na całym świecie. Wydała kilka albumów fotograficznych. Trzy z nich zostały opublikowane w Polsce. Należy do American Society of Media Photographers i Polish Institute of Arts and Science of America.